Sakrament wtajemniczenia chrześcijańskiego
Sakrament bierzmowania wraz z chrztem i Eucharystią należy do „wtajemniczenia chrześcijańskiego”, którego jedność powinna być zachowywana. Przyjęcie tego sakramentu jest konieczne jako dopełnienie łaski chrztu. Istotnie, „przez sakrament bierzmowania /ochrzczeni/ jeszcze ściślej wiążą się z Kościołem, otrzymują szczególną moc Ducha Świętego i w ten sposób jeszcze mocniej zobowiązani są, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej”.
„Duch Święty, którego Ojciec pośle w Moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem” /J 14,26/.
Chrześcijanin odrodzony przez chrzest, zostaje przez bierzmowanie umocniony, a w Eucharystii otrzymuje pokarm nadprzyrodzony. Bierzmowany zostaje ściśle związany z Kościołem, bierze czynny udział w jego zbawczej misji.
Jako sakrament dojrzałości duchowej daje szczególną siłę do wytrwania w powołaniu chrześcijańskim i apostolskim; nakłada na chrześcijanina obowiązek mężnego wyznawania wiary i troski o zbawienie świata. Bierzmowany wchodzi w osobisty kontakt z Duchem Świętym, który wymaga i rozwija siedem swoich darów.
- Kandydat do bierzmowania uczestniczy w przygotowaniach w parafii zamieszkania i uczęszcza na lekcje religii.
- Kandydat do bierzmowania powinien być ochrzczony i znajdować się w stanie łaski uświęcającej.
- Poszczególnym bierzmowanym towarzyszy świadek, który przygotowuje ich do tego sakramentu, przedstawia biskupowi i pomaga w wiernym wypełnianiu przyrzeczeń chrzcielnych.
- Ze względu na związek tego sakramentu ze chrztem świętym wypada by świadkami byli rodzice chrzestni, a gdyby to było niemożliwe rodzice naturalni osoby bierzmowanej.
- Świadkiem może być także inna osoba, która sama przyjęła wszystkie sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego (chrzest, bierzmowanie i Eucharystia), jest religijnie praktykująca i prowadzi życie zgodne z wiara i odpowiadające funkcji jaką ma pełnić.
